Zenon Harasym | Obiekty nieartystyczne
wernisaż: 03.04.2025/ godz. 18.00
wystawy: 03.04-04.05.2025
Galeria Fotografii ZPAF
ul. św. Marcina 4, Wrocławiu
Wydarzenie Facebook
Przedmiotem fotografii nie są fotografowane rzeczy, lecz to, jak one wyglądają po sfotografowaniu.
Garry Winogrand
Tworzywem fotografii bywają często obiekty rozmaitego pochodzenia; naturalnego i sztucznego, codzienne i banalne przedmioty, konstrukcje techniczne, opuszczone przestrzenie, porzucone przedmioty, zniszczona materia, spękania, odpady, ulotne zjawiska takie, jak śnieg czy światło, zazwyczaj o nieestetycznym charakterze. Poprzez fotografię obiekty te zatracają swój pierwotny charakter, zostają przeformułowanie w kontekst estetyczny, nabierają wizualnego znaczenia, które wykracza poza ich zwykle funkcje. Usytuowanie fotografii na osi utylitarność – estetyczność wymaga określenia, na ile widok obiektu na fotografii zmienił swój rozmiar, kształt, kolor, strukturę, znaczenie, bowiem według Barthesa fotografia podlega zarówno procesowi denotacyjnemu, jak i konotacyjnemu. Denotacja rozumiana jest jako mechaniczna reprodukcja za pomocą aparatu, natomiast konotacja wzbogaca strukturę przekazu wizualnego o pierwiastek humanistyczny, przez wybór obiektu fotografowanego, sposób oświetlenia i ujęcia, barwę i strukturę. Konotacja mówi, jak to jest sfotografowane a nie co jest sfotografowane. Wszystkie zdjęcia mają jakieś znaczenie, bez zrozumienia tego co konotują, implikują, widz nie wyjdzie poza oczywistość i będzie je postrzegał jako rzeczywistość, a nie jako wizerunek rzeczywistości pobudzający wyobraźnię i emocje. Ten rodzaj fotografii ma na celu zachęcenie do spojrzenia na otaczające nas obiekty i przedmioty w inny niż tylko utylitarny sposób.
Zenon Harasym, urodził się 12 maja 1941 r. w Borysławiu. Ukończył Politechnikę Wrocławską w 1964 r., a w 1976 r. doktoryzował się w Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików od 1978 roku i współzałożycielem grup artystycznych: „sześć” (1961–1962), „Odra-65” (1965). Od 1994 r. używa także pseudonimu Nez O’Hara. Jest honorowym członkiem Dolnośląskiego Towarzystwa Fotograficznego i posiadaczem tytułów Artiste i Exellence Federation Internationale de l’Art Photographique (AFIAP i EFIAP). Brał udział w ponad 325 wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą uzyskując liczne nagrody. W dorobku artystycznym ma 65 wystaw indywidualnych. W 2009 r. został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Odznaką „ Zasłużony dla Kultury Polskiej”, w 2015 i 2022 roku otrzymał stypendium Marszałka Województwa Dolnośląskiego, a w 2017 r. wyróżniono go Honorową Złotą Odznaką Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Fotografii w Krakowie, Muzeum Sportu w Warszawie, Liptovske’go Muzeum w Ruzomberoku (Słowacja), Zeiler Photo und Film Museum w Zeil a/M (Niemcy) , Centrum Historii „Zajezdnia“ we Wrocławiu. Jego biografię opublikowano w Encyklopedie Internationale des Photographes de 1839 a nos jours – CD-ROM.Ed. Ides Et Calendes. Neuchatel (Szwajcaria) – 1997, Antologii Fotografii Polskiej 1839-1989 – Lucrum -Bielsko-Biała – 1999, Słowniku Biograficznym Fotografów Polskich 1846-2006 – ZPAF, Warszawa 2008 oraz https://pl.wikipedia.org/wiki/Zenon_Harasym. Od ponad 45 lat zajmuje się kolekcjonowaniem starych fotografii. Jest członkiem Stowarzyszenia Historyków Fotografii oraz autorem i współautorem szeregu książek z historii fotografii i poradników dla kolekcjonerów fotografii.
