Galeria Fotografii ZPAF
Św. Marcina 4, Wrocław
wernisaż: 12.08.2022 r., godz. 18.00
wystawa: 12.08–11.09.2022 r.
Wystawa dostępna od wtorku do soboty w godzinach 13.00-18.00
„bez odpowiedzi”
Fotografia zarówno dla mnie, ale też jak sądzę dla wielu innych osób, pozostaje ciągle magiczną, nierozwiązaną zagadką. Niezwykle trudno jest w naszej przestrzeni doszukać się przekonujących dowodów empirycznych, które stanowią o jej naturze. Pozostaje więc wieloznacznym i skomplikowanym
zagadnieniem na tyle, że wypracowane dotąd definicje wydają się być niewystarczające i wiele pytań, szczególnie tych związanych z oddziaływaniem obrazu na odbiorcę, czeka ciągle na dobrą odpowiedź. Jednym z nich, ważnym i ciekawym, jest pytanie związane z historyczną zmiennością postrzegania treści zdjęć, zmieniającym się w czasie znaczeniem pojęć i symboli. Wygląda na to, że ukształtowani przez kulturę i własne doświadczenie, bardziej niż przez samą naturę, łatwiej potrafimy dostrzec różnicę między tym co widzimy, a tym co jesteśmy w stanie zobaczyć, kiedy przypisujemy temu jakieś znaczenie. Kolekcja prezentowanych fotografii jest skromną próbą zmierzenia się z tym fascynującym problemem, wywołaniem refleksji oraz pytań dotyczących tego, co właściwie widzi człowiek zależnie od miejsca i czasu, w którym ogląda obraz. Czy wiedza, wiara, świadomość i szacunek dla podstawowych wartości mają wpływ na nasze widzenie. Innymi słowy, czy pojęcia takie jak miłość, przywiązanie, smutek i radość, oddanie i braterstwo postrzegamy podobnie do naszych poprzedników, czy też spoglądając na nie współcześnie, widzimy już inne światy. Dylematu tego definitywnie dzisiaj chyba nikt nie rozstrzygnie, prowokując tym samym jeszcze
bardziej naszą wyobraźnię, a my z prostej wygody pozostaniemy w wygodnym przekonaniu, że tak naprawdę nie zmienia się nic.
Sebastian Kaliński
Sebastian Kaliński, urodzony w 1974 roku we Wrocławiu. Absolwent Politechniki Wrocławskiej. W swoich fotografiach łączy racjonalizm z humanistycznym ujęciem świata i opowiada o wzajemnej zależności człowieka z jego otoczeniem. Jego inspiracją są świat i człowiek jako obiekty kultury i obyczajowości. Autor postrzega świat jako subiektywne piękno, ale i źródło zagrożenia dla człowieka. Natomiast człowieka i jego proste sprawy dostrzega jako cud łapany w oko obiektywu i źródło przemian świata, które te zagrożenia stwarzają. Pokazuje bardzo osobisty odbiór rzeczywistości, niekiedy naznaczony smutkiem i lękiem, innym razem lekkim uśmiechem. Realizuje głównie projekty długoterminowe, bo te według niego, najbardziej podkreślają związek człowieka z miejscem i upływającym czasem.
Projekt sfinansowany ze środków Gminy Wrocław
www.wroclaw.pl
