Zapraszamy na fotorelację z wystawy
Motywy polskie / Homage to Robert Frank
Wernisaż: 09.09.2024 r., godz. 18.00
Wystawa: 09- 29.09.2024 r.
Galeria Fotografii ZPAF
ul. Św. Marcina 4, Wrocław
Album Roberta Franka Amerykanie był przejawem nowego nurtu w fotografii światowej, który od strony formalnej uznawano za opozycję wobec wyrafinowanej estetyki „decydujących momentów”. Do tego nurtu zaliczano też prace takich wybitnych amerykańskich fotografów, jak William Klein, Garry Winogrand, Diane Arbus, czy Lee Friedlander. Rejestrowali oni zazwyczaj dynamiczne sytuacje w przestrzeni publicznej, wydobywając ekspresję ze spontanicznie objawiających się zachowań ludzi, a wiarygodność tych zaświadczeń odsuwała na dalszy plan kwestie poprawności warsztatowej.
W fotografii polskiej od połowy XX wieku wpływ tego nurtu, który reprezentowali Amerykanie Roberta Franka, dawał znać o sobie, mimo odmiennego kontekstu politycznego. Socjalizm narzucony polskiemu społeczeństwu nie cieszył się jego poparciem, natomiast powszechna była fascynacja poziomem techniki i masowej konsumpcji osiąganym w krajach Zachodu. Forsowaniu rozwoju przemysłu ciężkiego i nacjonalizacji towarzyszyła niska jakość produkcji, braki zaopatrzenia, niskie płace i ograniczenia swobód obywatelskich. Dlatego też niezależne dokumentacje bieżącego życia społecznego emanowały krytyką czy ironią wobec tej rzeczywistości, konfrontując realia z propagandowymi sloganami. Powody do sceptycyzmu wobec warunków współczesnego życia były więc w Polsce zupełnie inne niż w opisie Ameryki dokonanym przez Roberta Franka. Ponadto w Polsce kluczową kwestią było zachowanie tożsamości kulturowej wobec presji marksistowskiej doktryny komunizmu, a więc szczególną rolę pełniły konserwatywne odwołania do kultury ludowej, natury i tradycji religijnych.
Prace czterech polskich fotografów, jakie składają się na tę wystawę, wychodzą poza taką tradycję i można przyjąć, że w opisach narodowej tożsamości korzystają z krytycznej metody Roberta Franka.
Zdecydowali się oni uczcić setną rocznicę urodzin tego artysty pokazem swoich obserwacji polskiego społeczeństwa w przeciągu minionych dekad.
Adam Sobota, fragmenty wstępu do katalogu Motywy Polskie
Zenon Harasym
Urodził się 12 maja 1941 roku w Borysławiu. W 1964 roku ukończył Politechnikę Wrocławską, a w 1976 roku doktoryzował się w Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej. Od 1978 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików i współzałożycielem grup artystycznych: „sześć” (1961–1962), „Odra-65”(1965). Od 1994 roku używa także pseudonimu Nez O’Hara. Jest honorowym członkiem Dolnośląskiego Towarzystwa Fotograficznego i posiadaczem tytułów Artiste i Exellence Fédération internationale de l’art photographique (AFIAP i EFIAP). Brał udział w ponad 320 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, uzyskując liczne nagrody. W dorobku artystycznym ma 64 wystawy indywidualne. W 2009 roku został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, w 2015 i 2022 roku otrzymał stypendium Marszałka Województwa Dolnośląskiego, a w 2017 roku wyróżniony Honorową Złotą Odznaką „Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego”. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Fotografii w Krakowie, Muzeum Sportu Warszawie, Liptowskiego Muzeum w Rużomberoku (Słowacja), Zeiler Photo und Film Museum w Zeil am Main (Niemcy), Centrum Historii „Zajezdnia“ Wrocław. Jego biografię opublikowano w Encyclopedie internationale des photographes de 1839 a nos jour (CD-ROM.Ed. Ides Et Calendes. Neuchâtel, Szwajcaria 1997), Antologii fotografii polskiej 1839–1989 (Lucrum, Bielsko-Biała 1999), Fotografowie 1946–2006. Słownik biograficzny fotografow polskich (ZPAF, Warszawa 2008) oraz https://pl. wikipedia.org/wiki/Zenon_Harasym. Od ponad 40 lat zajmuje się kolekcjonowaniem starych fotografii. Jest członkiem Stowarzyszenia Historyków Fotografii oraz autorem i współautorem szeregu książek z historii fotografii i poradników dla kolekcjonerów fotografii.
Stanisław Kulawiak
Rocznik 1954. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Bobrownikach i Liceum Ogólnokształcącego w Ostrzeszowie w latach 1973–1979 studiował na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH w Krakowie. Fotografią zajmuje się od roku 1974, najpierw prowadził Studencką Agencję Fotograficzną, a dwa lata później wspólnie z przyjaciółmi założył Grupę Twórczą SEM i Jaszczurową Galerię Fotografii. W roku 1980 został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1983–1989 współpracował z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, a w okresie 1993–1999 pracował dla firmy Country Line w Niemczech. Od 1999 roku jest współwłaścicielem Oficyny Wydawniczej Kulawiak w Ostrzeszowie. W latach 2010–2021 był prezesem Stowarzyszenia Regionalny Ośrodek Dokumentacji WIEŻA 1916. Od 2014 do 2023 roku jako wiceprezes ds. artystycznych Okręgu Dolnośląskiego ZPAF organizował wystawy okręgowe oraz w Galerii Za Szafą. W okresie 2017–2023 był członkiem Rady Artystycznej ZPAF w Warszawie, a obecnie jest sekretarzem Zarządu Głównego ZPAF. Autor wielu wystaw i publikacji, interesuje się edytorstwem i drukiem.
Jerzy Ochoński
Krakowianin, rocznik 1953, absolwent analityki klinicznej na Akademii Medycznej. Przygodę z fotografią rozpoczął w czasach studenckich w Krakowie, gdzie wraz z grupą kolegów współtworzył Grupę Twórczą SEM. Był to początek fascynacji fotografią socjologiczną, społeczną, którą uważa za najbardziej czystą i wartościową formę fotografii. Następne kilkadziesiąt lat pracował jako fotoreporter PAI, a później współpracował z CAF i PAP, co pozwoliło mu do dziś pozostać wiernym tej gałęzi fotografii. Będąc obok, przez prawie 50 lat obserwuje przestrzeń wypełnioną śladami obecności krakowskich Żydów, dokumentując przemiany zachodzące w tej przeżywającej rozkwit dzielnicy.
Przemek Piwowar
Urodził się w 1957 roku we Wrocławiu. Przygodę z fotografią rozpoczął w wieku 11 lat, kiedy od ojca dostał swój pierwszy aparat fotograficzny Zorka 4. Od tego czasu fotografia praktycznie towarzyszy mu przez całe życie. Mieszka i działa twórczo we Wrocławiu. W 1983 roku został absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Jego wykształcenie pomaga mu przy realizacji projektów fotograficznych ściśle związanych z ukazywaniem przestrzeni architektonicznych. Poza architekturą jego domeną są fotografia uliczna, portret, a także krajobraz. Chcąc poszerzyć swój warsztat fotograficzny w 2007 roku przez kilka miesięcy pracował jako fotoreporter w „Gazecie Wyborczej”. Współpracował również ze Stowarzyszeniem Filmowców Polskich realizując reportaże fotograficzne. W fotografii ulicznej koncentruje się na przedstawianiu tętniącego życiem miasta i ludzi uchwyconych w niecodziennych sytuacjach. W latach 2012–2016 był członkiem Związku Polskich Fotografów Przyrody, a od 2016 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików w Okręgu Dolnośląskim, gdzie od 2017 do 2023 roku pełnił funkcję członka Zarządu OD ZPAF. Autor licznych wystaw zbiorowych i indywidualnych, zdobywca wielu wyróżnień i medali w konkursach oraz salonach fotograficznych.
