Kłodzki Ośrodek Kultury, Galeria Sztuki „pARTer”, Kłodzko Pl. Jagiełły 1Czas trwania: 29.07.2022 – 04.09.2022 wernisaż 29.07.2022 godz. 17:00
Fotografia nie przedstawia tego co widzisz ale to co sobie wyobrażasz… / JL /
Prezentowane fotografie są efektem pracy twórczej w nowej niespodziewanej rzeczywistości. Rzeczywistości pandemicznej. Zamknięty w klatce ograniczeń zostałem wystawiony na ciężką próbę zrozumienia zaistniałej sytuacji oraz przedstawienia jej w formie wizualnej. Prezentowane cykle fotograficzne łączy czas ich powstawania, przypadający na globalną pandemię koronawirusa. Proces tworzenia powiększany jest nadal o nowy materiał.
KODY KRESKOWE
„Głównym zastosowaniem kodu kreskowego jest automatyczna identyfikacja produktów w szeroko pojętej logistyce”. /Wikipedia/
Bodźcem do wykonania wystawy „Kody Kreskowe” było nieprzewidziane zdarzenie zaistniałe podczas analizy tysięcy fotografii w moim cyfrowym archiwum. Na wielu fotografiach pojawiły się charakterystyczne paski kodu kreskowego. W swoich pracach często zdaję się na przypadek, który prowokuje mnie do tworzenia kolejnej fotograficznej rzeczywistości.
„Kody” tworzą fotografie zniekształcone poprzez błędy zapisu na nośniku magnetycznym. Nie zostały edytowane w programie graficznym i są efektem „ułomności” maszyny cyfrowej. Wykonane w przeszłości, wyciągnięte z osobistego archiwum, eksponowane na licznych wystawach. Wybrane prace tworzące moją rzeczywistość fotograficzną.
Mam nadzieję, że każda praca będzie prowokować widza do „zeskanowania” fotografii. Wychodząc naprzeciw temu procesowi, obok poszczególnych fotografii prezentuję w mniejszych formatach Odczyty Kodów Kreskowych. W ten sposób nawiązuję z obserwatorem osobistą relację, w której końcowym efektem będzie ocena jakościowa produktu.
SARS-CoV-2
Pierwsze prace prezentowane w tym zestawie powstawały w trakcie kolejnych faz aktywności koronawirusa SARS-CoV-2. Fotografie wykonywane były na klasycznych czarno-białych materiałach negatywowych. Podczas obróbki materiałów przypominały mi się czasy kiedy moja znajomość klasycznej techniki fotograficznej nie była doskonała, poprzez m.in. niedokładny nadzór procesów chemicznych, błędy w procesie wywoływania itp. Przemyślenia doprowadziły mnie do wniosku, że przy pomocy cyfrowej obróbki fotograficznej mogę przedstawić własną wizję pandemicznej rzeczywistości.
Do wystawy wybrałem również moje fotografie archiwalne „sprawdzając” jak mogłyby wyglądać po ataku wirusa, ale komputerowego. To także odniesienie do dawnych czasów, w których nie zawsze były zachowane reżimy procesów fotograficznych /Patrz – efekty na niedokładnie utrwalonych odbitkach/. Mam nadzieję, że te prace będą prowokować widza do osobistych przemyśleń nad kruchością naszej egzystencji; do zastanowienia się nad kondycją współczesnego świata.
Od dawna definiuję fotografię jako stwarzanie rzeczywistości fotograficznej. Rzeczywistości realnej nie jesteśmy w stanie przedstawić ponieważ jest zmienna w czasie. Możemy jedynie utrwalać jej fragmenty. Zestawiając te fragmenty w cykle tworzę własną „rzeczywistość fotograficzną”. Od widza zależy jak ją zinterpretuje. Zależy to w dużej mierze od jego wiedzy, wyobraźni i wrażliwości. Fotografia w moim odczuciu jest lustrem, w którym odbija się wrażliwość widza.
Jacek Lalak
Wrocław – Chodzież, 2022
