Zapraszamy na wystawę.
Alek Figura. Fotografia 1969-2019
Wernisaż: 4.09.2020 r., godz. 14.00
Wystawa: 4.09-4.10.2020 r.
Galeria Patio
Stary Ratusz, Wrocław
Organizatorzy:
Muzeum Miejskie Wrocławia
Okręg Dolnośląski Związku Polskich Artystów Fotografików
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu
(…) Jeśli więc można by pokusić się o podsumowanie całokształtu aktywności tego fotografa (właśnie rasowego fotografa, ukształtowanego jeszcze przez dobre “stare” techniki konwencjonalnej fotografii, mimo że współcześnie posiłkującego się już przetworzeniami cyfrowymi), to trzeba podkreślić wyraźną konsekwencję i jednorodność jego twórczej drogi. Otóż okres zaangażowania się w prace F-M-A i ruch fotomedialny nie zmieniły w istotny sposób świadomości tego autora. Figura zawsze traktował fotografię jako pretekst do budowania złożonych struktur obrazowych, gdzie narracyjność odgrywała zasadniczą rolę. Jego prace budowane w sekwencjach ujęć tego samego obiektu, fotografowanego z różnych punktów widzenia lub z różnych perspektyw, służyć miały tyleż całościowemu dopowiedzeniu sensu (znaczeń) danego widoku (figury, przedmiotu lub pejzażu), co i w ramach tej procedury dopełnienia – szukaniu pewnego skrótu syntetycznego, który podbuduje obraz wielością możliwych odczytań, sprawi, że jego wydźwięk (treść i forma) będzie bardziej kompletny, że zdjęcie odda dany obiekt (widok) w dynamicznym procesie jego dookolnego (pogłębionego) obrazowania. I że powstałe w tym procesie ewidentne skróty wizualne, wyraźnie preferowane fragmenty danego obiektu czy sztafażu służą wzbogaceniu narracji, są niejako jej podporządkowane. Figura był w okresie swej fotomedialnej aktywności w pewnego rodzaju “nieświadomej” opozycji do tamtych założeń; on nie tyle “badał” (choć nawet sam to deklarował) granice możliwości fotografii (jej aparatury), co raczej szukał poszerzenia jej strony wizualnej – nabudowania nowych znaczeń nad daną strukturą znakową. Jego skłonności narracyjne były tylko okresowo pod programową presją ograniczane. Powrót do źródeł własnej twórczości (trzeci etap) okazał się zatem faktycznie na tyle doniosły, że jest on znanym autorem multiplikowanych prac fotograficznych o bogatej narracyjności i uznanej randze w skali kraju. Oswajanie widzenia w fotografii, jaką proponuje Figura, może wspomagać przed “agresją” otaczającej nas ikonosfery. Pozwala tym samym na “oswajanie” naszego odbiorczego widzenia; przygotowania do reakcji na ikonograficzną presję otoczenia.
Andrzej Saj – fragment tekstu do katalogu Oswajanie widzenia (w fotografiach Alka Figury)
Alek Figura urodził się w Opolu w 1950 roku. W ZPAF działa od 1987 roku. Pracował w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (1996–2016), w latach 1996–2014 był członkiem zespołu redakcyjnego Pisma Artystycznego “Format”. Uczestniczył w neoawangardowym nurcie polskiej fotografii. W latach 1976–1981 współpracował z wrocławską Galerią F-M-A, był współzałożycielem i członkiem grupy twórczej Seminarium Foto-Medium-Art. W 1998 roku otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2019 roku został laureatem Nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich i kolekcjach prywatnych.
