Zapraszamy na wystawę
Joanna Kamila Kwiecień – Pomiędzy Światami. Kobieta
wernisaż: 25.06.2020 r., godz. 18.00
wystawa: 4.06–28.06.2020
Galeria Za Szafą
Wrocław, ul. Św. Marcina 4
Sztuka jest najbardziej intensywną formą
indywidualizmu,
Jaką kiedykolwiek znał świat.
Oscar Wilde
Świat, gdzie kobieta nie ma twarzy.
Świat poplątany.
W świecie tym został jej cień, jej lęk, jej cichy taniec…
Istnieje na skraju dwóch światów.
Zauważalna dla nielicznych oczu.
Przysłania ją cierń, bo tam ją wplątano.
Jej dzikość, jej lekkie serce,
Jej świat, jej ciernie.
Uwięziona w lęku ciasnej rzeczywistości.
Nie powinno jej tu być.
Nie pasuje tutaj.
Nie jest stąd…
Joanna Kamila Kwiecień
Joanna Kamila Kwiecień jest absolwentką Wrocławskiej Szkoły Fotografii „afa”, autorką czterech wystaw indywidualnych i dziesięciu wystaw zbiorowych. Od niedawna członkini Związku Artystów Szkła. Fotografia jest dla niej poszukiwaniem własnych emocji i przemyśleń. Jest pokarmem dla ducha. Fotografuje najbardziej dla siebie samej. W swojej pracy używa aspektów fotografii opartych na inteligencji, intuicji i inspiracji. Duże znaczenie odgrywają w nich emocje. To one kreują jej kadry. Jej fotografie są w przeważającej mierze fotografiami czarno-białymi. Uważa, że świat krzyczy do nas kolorem, narzucając nam barwy, przez co zatracamy zmysł czucia i wyobraźnię. Wszystko jest w nim ściśle określone. W obraz czarno-biały można „wejść”. Dostrzec emocje. Kolor nie jest tu istotny, tylko uczucie jakie towarzyszy obcowaniu z obrazem. Taka fotografia ma subtelny nastrój i tajemnicę. Widać w niej emocje, tym samym wzbudzając emocje w odbiorcy. Bliski jest jej pejzaż. Możliwość posiadania skrawka świata, zatrzymanego w kadrze, który określa ją samą. Pejzaż pełen subtelności, spokoju i ciszy. Natura wprowadza w taki stan. Jest nieskończonym źródłem przeżyć… Fotografie autorstwa Joanny, charakteryzują się intymnym nastrojem i głębią. Gdyby poszukać w historii odniesienia do nich, to z pewnością byłby to piktorializm. W swoich pracach kreuje również nową rzeczywistość. Stwarza nowe światy, przestrzenie wyobrażone, w których widz, dzięki fotografii może pozostać na dłużej. Manipulacja atrapami nowego świata inscenizuje kreowane przestrzenie. Są one często abstrakcyjne lub surrealistyczne. Fotografia cyfrowa, którą się posługuje, daje możliwość kreowania przestrzeni od chłodnej i nostalgicznej po lekką i nastrojową. Będąc sama przedmiotem swoich fotografii wchodzi w nią w dwojaki sposób. Jej fotografie, to obrazy emocji. Jak złożona jest osobowość, tak fotografie mają nakładające się na siebie rzeczywistości. Posługując się często kolażem obrazuje siebie w świecie. Światła i cienie. Kontrasty i szarości. Bywa, że autoportrety są niedopowiedziane, nieoczywiste, ulotne i delikatne… Zamglone akty, ukazują kobietę, która jest mgłą, szeptem lub zaledwie myślą. Eteryczną i zmysłową. Unoszącą się pomiędzy światami. Również kobietę targaną emocjami, broniącą się przed światem, kobietę walczącą. Silną i jednocześnie niezwykle kruchą. Emocje… To słowo najwierniej opisuje jej twórczość. Im pozostaje wierna.
Dlaczego zaczęłam fotografować?
Bo nie znajdowałam słów…
Swietłana Aleksijewicz
